_نگاه کنید!بهار چه بی سروصدا اومده!انگار هر چیزی که من دوست دارم امشب اینجاست*__*
_باید منو ببخشید!
_من مردی هستم که عاشق چیز های زیبا وبی فایده هستم.بهار،ماه،ستاره،گل،لبخندها،جوک ها،می تونی یه گلبرگو از وسط نصف کنی؟
_من دقیقا میتونم تورو از وسط نصف کنم!افقی دوست داری یا عمودی؟
_آخه تو چرا انقدر خشنی؟می تونی به یه گلبرگ در حال افتادن شلیک کنی؟
_قبل یا بعد از اینکه دونگمه نصفت کرد؟
_هوم،چه استعاره ی جالبی.مثل اینکه بین یه آمریکایی ویه ژاپنی،منه بدبخت هر روز دارم میمیرم.امروزم دلیل مرگم،این صحنه ی قشنگه...
+چندتا نکته هست که باید اشاره کنم.
اینکه من عاشق ابراز وجود دونگمه لعنتیم وقتی هی سونگ میگه هرچی من دوست دارم الان اینجاست.
وتاحالا به این فکر کردید که دونگمه ویوجین هم جزو چیزهایین که اون شب کنارشن؟
به قول اشین:هی!این الان ابراز عشق بود؟😂😂
دوم:وقتی میگه بین یه آمریکایی ویه ژاپنی من هر روز می میرم اشاره به این داره که چوسان وسط آمریکا وژاپنه وهیچ کدوم بهش کمکی نخواهند کرد...
کاری به معنی چیزی که میگه ندارم. فقط میخوام قدرت نویسندگیو تحسین کنم. مستر سان شاین بیشتر از مفهومش برای من کلاس نویسندگی بود(چون من کاری زیاد ندارم با اون بخشش)
پ.ن:لبخندهاشون^--^حبه قند های من.مخصوصا دونگمه که میخوام بغلش کنم😭💔
